Kaj sja, odoj sja, jek romano čhavoro. Sja korkoro, sar angušt prada vilago. Pri Pažiča,
avka pe vičinelas o than kaj o Roma bešenas. Sako jek romni so odoj bešlas kerolo
čhavoro kerlas. Jek le delas te chan, aver delas le čhavore than pro soviben, i trinti delas
gadora. Ani jek lendar, le romendar, na džanelas kaskero hin o čhavoro. Rakhle le
čhavore pašo Roma nange, čak kerpaha andre učhade. Avka avri barija o čhavoro.
Savoren len kamlas, no jek buter kamlas jekha phura romna, te joj sja korkori sar jov.
Nasja la niko. Kerlas lake savoro. Te o gadže ala romna kamenas. Phirnas pal late, te
phenel lenge la tejatar, oda so len užarel, te šegitinel lenge kanak sle nasvale. Pindžarlas
savore čara, o tivi, so šegitinenas pro nasvajipen. Jek rataha phenda i phuti romni le
Adamkoske.
,,An mange adadive falato šuke kaštora. Rati man hin šil. Savore kokala man dukhan,
phuri ma sjom.“
,,Lačhe dža. No angutno musaj te dža ko monari.“
Vičinda man te rakinen o jaro le gonenca, pro verda.
,,Lačhe mro čhavoro.“
O Adamko geja ko monari, kerda i buti so kampija, no tavka le namukja mindar. Ma sja
but ori, kanak leske aja pri godi so leske phenda i phuri daj. Ma na kamja te džan pro
kašta. No pandik leske aja angilo jakha i phuri daj, sar leske phenel savo hin la šil, u sar la
dukhan o phure kokala. Avka pe avri kena andro veš. Andro veš sik kena o kašta, u bešta
peske falaro tele te piheninel peske. Sar avka bešlas gondolinkerlas, savo hino čororo.
„O berša džan, u man nane hiba oda čoro dživipen.“
Sar avka gondolinkerlas, suta tele. Suno džalas, hoj ale ke leste o vešune džuvja. Sle bare
šukar. Jek phenda:
„Dikhen, ko kamende aja , u mek koda ma hin but ori. Čoro tele suta.
I duti sja chojardi.
,,Sar oda hoj ačhija pri rat adaj? Nadaral, so leha šaj keras? Hoj šaj leha keras so kamas?“
,,Na phenori miri, na keraha leske ništ! Mer jov hino čororo, sirota. Nane le noko prada
vilago. Ujamas leske te šegitinen.“ ,,Dikhen , phenora mire!“
Kezdinda valeso te roden. Rakhja šukar kašt, ole kašteha kezdinda te naškeren palo veš.
Andro kašt kena le vešeskero hango, le čiriklengero dijavipe, u dina te pire hangostar.
U pro vilago sja lavuta. I lavuta thoda pašalo Adamko. I štarti vešuni džuvji phuna pro
Adamko, u phenda.
,,Adamko, te džanes avka šukare te bašaven proja lavuta, sar niko praja veda! O hiro te
džal pal tute so jek dureder. Nisavo balo, nisavo bijav tena ovel bi tiro.“ I pančti vešuni
džuvji phuna pro Adamko, u phenda.
,,Te ma avka šukare bašaveha, avka šukare te dijav! „
Kanak savoro kerde, kezdinde te hasan, u našte andro veš. Kanak našte o vešune džuvja
andro veš, o Adamko achajija upre. Lačho del, me sutom tele. Bandija hoj lela o kašta,
u odoj dikhja lavuta.
,,Kaj pe adaj lija aja lavuta?“
Lija i lavuta andro vasta, le vonovoha cina pali lavuta,i lavuta kezdinda korkori te
bašaven. Darandija o Adamko, u phenda.
,,No so, i lavuta rakhjom me, avka ela aja lavuta miri.“
Lija iš o kašta, u mukja pe khere. Sar aja khere, i phuri daj le užarlas.
,,No so, ma ajal khere? Ma darandijom hoj sutal tele andro veš.“
,,Te sjom čačo te phenen, avka sutom tele, no achajijom upre sik.“
„No sjom ma khere.“
,,Adamko, te soven jav arde.“
,,Lačhe phuri daj.“
O Adamko geja avri ko terne čhave, te ko terne čhaja, bešnas avral paši jag.
,,So avka bešen bi kedvakero?“
,,Nane amenge ko te bašaven, o Čočo geja bijav te bašaven.“
O Adamko cina avri i lavuta, u kezdinda te bašaven. Savore Roma o jakha avri
juminkernas. Pandik kezdinda te dijaven. Azutastar o Adamko bašavkerlas pro bale, te
pro bijava. U odoj kaj o Adamko na bašavlas, o manuša phenenas, hoj na sja lačhe, mer
o Adamko na bašavlas. Pandik sja le Adamkoske sirotake lačhe. Lija peske romnake
lačha čhajora, u šukare dživnas. I sirota o Adamko, šoha na phanda andre o vudar le
sirotenge, vaš lenge o vudar sja furt pale. Le čore manušenge, šegitinlas, mer džanlas so
hin i briga, te o čoripen.
